Like a bird!

Hallo allemaal,

Het is alweer een tijdje geleden dat ik een blog heb geplaatst dus ik zal jullie even op de hoogte brengen van wat ik allemaal nog gedaan heb hier.

8 april ben ik met Jeanine gaan snorkelen met de zeehondjes. Nadat het een aantal keer niet door is gegaan door het slechte weer, was het eindelijk zover. Eenmaal aangekomen in Houtbay kregen we een wetsuit aan en hadden wij een go-pro gehuurd. Daarna met zijn alle op een speedboot naar Duikerseiland gebracht. Het thuis van meer dan 15.000 zeehonden, je zag ze overal. Hier kregen we onze flippers en onze snorkels en dan was het tijd om het water in te gaan. Jeanine moest even wennen met het zwemmen met flippers en ik durfde niet meteen naar de zeehonden te zwemmen. Toen ik eenmaal even in het water was en de zeehonden overal zag was ik eraan gewend. De zeehonden komen heel dicht in de buurt. Ze zwemmen onder je, blazen bellen, kijken je recht in de ogen aan en schieten langs je lichaam terug naar boven. Het zijn net speelse honden, heel nieuwsgierig. Na 50 minuten moesten we terug op de boot en kregen we warm water in ons wetsuit en warme chocomel. De begeleiders hadden gezien dat er in de buurt een walvis was dus daar zijn we met de boot nog even naartoe gegaan. Dit was prachtig om te zien, zeker omdat het nu eigenlijk niet het seizoen is.

De dag erna hadden we een kleine safari en wine tasting geboekt. Eindelijk zag ik dan wat dieren in het wild. Giraffen, zebra's, springbok, eland, waterbok, gnu en nog vele vogels.

11 april ben ik naar de finale van de rugby game geweest. Stellenbosch heeft tot de 80ste minuut voorgestaan met 6-0. Maar doordat de tegenpartij 5 minuten na de tijd nog een touchdown maakte en de penalty raak schoten kwamen zij voor met 6-7. De sfeer in het stadium sloeg meteen om want iedereen was er eigenlijk van overtuigd dat Stellenbosch zou winnen.
Die week is ook onze docent van Fontys op bezoek geweest. Ze is met ons meegegaan naar stage en heeft individuele gesprekken met ons gevoerd. Op stage zijn ze erg tevreden over ons, dus dat was fijn om te horen. Op zaterdag 16 april zijn we samen met haar naar de foodmarket geweest en hebben we allemaal een henna tattoo laten zetten.

Op 23 april ben ik met een aantal huisgenootjes naar Jonkershoek nature reserve geweest. Hier hebben we hike gedaan naar de watervallen en hebben gepicknickt. Iedere middag rijden we naar Jonkershoek voor stage en zien we al veel van de omgeving. Iedere middag kijk ik nog steeds met bewondering rond. Maar in het nature reserve was het prachtig! Wat een omgeving.. En dan de waterval, super. Ik blijf me nog steeds verbazen hoe het landschap hier binnen 10 minuten rijden kan veranderen.

De volgende dag werden we door Bones, Marie en Carin opgehaald. Bones is iemand die werkt bij Prochorus en zelf woont in Kayamandi. Hij neemt vrijwilligers van Prochorus altijd mee naar een braai. Marie en Carin zijn vrijwilligers uit Duitsland. Om 14.00u werden we opgehaald en zijn we samen verder gereden naar Gugulethu. Hier eenmaal aangekomen was ik blij dat we een lokale persoon bij ons hadden. Parkeerwachters waren al aan het vechten om ons een parkeerplaats aan te bieden en doordat Bones de taal spreekt hebben we alles kunnen oplossen. Toen liepen we door naar Mzoli's, dit is de braai plaats en je kunt er feesten. Veel toeristen komen hier naartoe maar je ziet ook veel lokale bevolking. Allereerst ga je het vlees uitzoeken wat je wil hebben en dan breng je het naar de braai. Na een tijdje kan je het gaan ophalen en kun je dit opeten bij de rest van de mensen. Het is een grote ruimte waar gefeest en gegeten wordt. Erg leuk om eens mee te maken.

Nu hebben we een klein weekje vakantie doordat er twee publieke feestdagen zijn. Paola en ik wilde graag paragliden en dit hebben we dan ook gedaan. Paola had een reservatie gemaakt maar toen we in de ochtend belde of het weer goed genoeg was zeiden ze tegen ons dat we niet op de lijst stonden. We zijn er toch heen gereden en eenmaal daar zagen we vele organisaties staan. We hadden met een organisatie gepraat dat als onze organisatie ons inderdaad niet op de lijst had staan en konden niet meer bij hen springen dan wilde hij wel iets voor ons regelen. We kwamen erachter dat ze ons een dag later hadden opgeschreven maar hij zei dat het niet uitmaakte. We moesten met hem meelopen en binnen 10 minuten waren klaar om te springen. We werden aan iemand gekoppeld, de go-pro werd klaargemaakt en er werd mij verteld hoe ik naar voren moest rennen zodat de lucht onder ons kon komen en we van de berg loskwamen. Naar voren hangen, rennen, de wind komt onder ons en wauw!! We hangen in de lucht, ik zie Kaapstad en de zee, prachtig. Het eerste wat de man aan mij vroeg was of ik mij nu als een vogel voelde. Nou, ik voelde me niet echt een vogel maar het is wel een heel speciale ervaring om zo in de lucht te zweven boven een stad. Toen het tijd was voor de landing vroeg hij of hij tricks mocht doen, het was niet eng zei hij , net alsof je in een achtbaan zit. Dit was super en de landing ging erg goed.

Nu zijn jullie weer op de hoogte van al mijn avonturen. Tot de volgende keer!